როგორც ცნობილია, კლასიკური მუსიკის მეორე ეროვნული კონკურსი 20 თებერვალს გალა-კონცერტით დაიხურა. მასში საქართველოს თითქმის ყველა რეგიონიდან ჩამოსული 107 ბავშვი მონაწილეობდა. გალა-კონცერტი ევგენი მიქელაძის ეროვნულ ცენტრში გაიმართა.
„მთელი საქართველოდან კონკურსში 107 მუსიკოსი მონაწილეობდა. საკმაოდ რთული იყო მათ შორის საუკეთესოს შერჩევა, მაგრამ კონკურსზე უპირატესობა ენიჭება, თუ როგორ დაუკრავს ესა თუ ის მონაწილე: არ უნდა ღელავდეს, უნდა იყოს მომზადებული და ყველა დეტალი ჰქონდეს გათვალისწინებული. ნათიამ ეს ყველაფერი იმდენად კარგად შეძლო, ყველა გაგვაოცა. ჩვენ გრან-პრის გაცემას არ ვაპირებდით, მაგრამ ნათია ნატროშვილმა ეს დაიმსახურა”, – განაცხადა ვალერიან შიუკაშვილმა.
გამარჯვებულები 5 ასაკობრივ კატეგორიაში გამოვლინდნენ. მათ შორის იყვნენ: სალომე კაბოსნიძე, მარიამ ობოლაშვილი, გიორგი გიგაშვილი, საბა მძელური, თინათინ კობერიძე, დავით ჯინჯიხაძე, სერგო მარკოსიანი და ნათია ნატროშვილი
სპეციალურად კონკურსის დახურვისთვის გერმანიიდან თბილისში ინგოლშტადტის მუსიკალური სკოლის დირექტორი გიორგი ისაკაძე ჩამოვიდა. კონკურსის ჟიურის წევრები: ირინა იაშვილი (მევიოლინე, პროფესორი), რეზო კიკნაძე (თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიის რექტორი) და ვალერიან შიუკაშვილი (ხელოვნების აკადემიის რექტორი) იყვნენ. მან კონკურსის ერთ-ერთ გამარჯვებულს, მევიოლინე მარიამ ობოლაშვილს სპეციალური პრიზი – ვიოლინო გადასცა.
გაზეთი „შირაქი“ გრან-პრის მფლობელს ესაუბრა, როგორც ნათია ამბობს, ის საბავშვო ევროვიზიის შესარჩევ კონკურსშიც მონაწილეობს, რომელიც 11 მარტს გაიმართება და ძალიან უნდა ევროვიზიაზე გავიდეს:
„კონკურსში სულ 107 მონაწილე იყო მთელი საქართველოდან, ძალიან კარგი მუსიკოსები იყვნენ. გულწრფელად რომ გითხრათ, გრან-პრის ნამდვილად
არ ველოდი, რადგან იშვიათად გასცემენ ხოლმე. რა თქმა უნდა, უდიდესი სიხარული იყო, როდესაც ამდენ ღირსეულ მუსიკოსს შორის უპირველესი ადგილი მომანიჭეს. უახლოეს მომავალში გერმანელი პროფესორი აპირებს ჩამოსვლას, რომელიც მასტერკლასებს ჩაატარებს და ნიჭიერ ბავშვებს გერმანიაში წაიყვანს. მეც მომისმენს და თუ ბედი გამიღიმებს, ალბათ გერმანიაში წავალ… მიუნხენში მასტერკლასები და კონცერტები გაიმართება. ასევე, 11 მარტს ვახტანგ კახიძის ორკესტრთან ბეთჰოვენის მესამე კონცერტს დავუკრავ… ეს ევროვიზიის შესარჩევი მე-3 ტურია. სამივე ტური წარმატებით გადავლახე და ფინალში გადავედი. კლასიკური მუსიკის ევროვიზიაზე ავსტრიაში საქართველო პირველად მონაწილეობს და გამიხარდება, თუ ფინალში გავალ და ავსტრიაში გავემგზავრები. როდესაც გრან-პრი ავიღე, საჩუქრების სიაში კონსერვატორიის დიდ დარბაზში სოლო კონცერტიც შედიოდა. ასე რომ, სექტემბერში კონსერვატორიის დიდ დარბაზში ორგანყოფილებიან სოლო კონცერტს გავმართავ,“ – აღნიშნავს კონკურსის პრიზიორი.
ნათიას დედა – ლალი ჩერქეზიშვილი და მამა – ზაზა ნატროშვილი დედოფლისწყაროელები არიან, სწორედ ამიტომაც თავს მთლიანად დედოფლისწყაროელად მიიჩნევს. მან საკონცერტო პროგმარამა დედოფლისწყაროს სცენაზე რამდენიმე წლის წინ წარადგინა, ამდენად, მისი გვარი სახელი დედოფლისწყაროელი მუსიკისმოყვარულებისა და არამარტო მათთვის უცხო არ გახლავთ. 2009 წლის მაისში დედოფლისწყაროს სამუსიკო სკოლის პედაგოგთა მოთხოვნით და ორგანიზებით მან მუსიკალური სკოლის დარბაზში ტოლებთან ერთად კონცერტი გამართა და სხვადასხვა ნაწარმოები შეასრულა.
„არდადეგების პერიოდში ყოველთვის მიწევს დედოფლისწყაროში ჩამოსვლა. ყოველთვის მოხარული ვარ ჩემს მშობლიურ რაიონში სტუმრობით, რადგან აქ არის უამრავი ჩემთვის საყვარელი ადამიანი, ნათესავი თუ მეგობარი. გაზეთ „შირაქის“ გამოხმაურება მართლაც ძალიან გამიხარდა. ნამდვილად მოულოდნელი იყო ჩემთვის. ძალიან მიხარია და მეამაყება, რომ თქვენი გაზეთის მეშვეობით ჩემი ბევრი უახლოესი ნათესავი, მეგობარი, მეზობელი, თუ ნაცნობი შეიტყობს და გაიზიარებს ჩემს სიხარულს. მინდა ვთქვა, რომ დედოფლისწყაროსთან დიდი სიყვარული მაკავშირებს, მინდა ყველას მხურვალედ გადავუხადო მადლობა. სიამოვნებით ჩავატარებდი კიდევ ერთ კონცერტს ქიზიყელებისათვის. დიდი მადლობა მინდა ვუთხრა დედოფლისწყაროელ ხალხს უდიდესი თანადგომისა და მხარდაჭერისათვის, ასევე დედოფლისწყაროს სახელოვნებო სკოლის წარმომადგენლებს,“ – თბილ სიტყვებს არ იშურებს ნათია.
რაც შეეხება მისი მუსიკით გატაცების ამბავს, ის ამბობს, რომ მუსიკოსების ოჯახში დაიბადა და გაიზარდა. ის გაზეთ "შირაქთან" საუბარში არ მალავს, რომ მათ ოჯახში გამუდმებით მუსიკა ისმოდა, თუმცა იმასაც აღიარებს, რომ დედას მისი მუსიკოსობა სულაც არ სურდა.
„დედაჩემი პიანისტია, მამა კარგად მღერის და უნდა ითქვას, რომ ჩვენს ოჯახში სულ მუსიკა ისმოდა. გულწრფელად გითხრათ, დედას არ სურდა, მუსიკას გავყოლოდი, რადგან იცის, რა რთული პროფესიაა, რამდენ შრომას მოითხოვს და ამიტომ არ უნდოდა მისი შვილი `დატანჯულიყო”. შემდეგ გადაწყდა, მუსიკოსი გავმხდარიყავი და ერთი წელი დედასთან ვმეცადინეობდი. შემდეგ თბილისის ფალიაშვილის სახელობის მე-2 ხელოვნების სკოლაში შევედი და უკვე 9 წელია, ლაურა იაშვილთან ვმეცადინეობ.
8 წლისამ პირველი კონცერტი გავმართე. საანგარიშო კონცერტი მუსიკალურ სკოლაში ტარდებოდა და მახსოვს, ელიზბარ ლონდარიძის კონცერტს ვუკრავდი. ახლაც ცხადად მახსოვს, როგორ ამიკანკალდა ხელები და მუხლები, მაგრამ შემდეგ ჩემს თავს ვუთხარი, რომ ხალხი ჩემს მოსასმენად იყო მოსული და თუ ვინერვიულებდი, არაფერი გამოვიდოდა. როგორც შემეძლო, ისე წარმოვაჩინე თავი და შემდეგ როგორც სხვებისგან გავიგე, კარგადაც დამიკრავს.
- ახლა თხუთმეტი წლის ვარ. 155-ე საჯარო სკოლაში და ზაქარია ფალიაშვილის სახელობის მე-2 ხელოვნების სკოლაში ვსწავლობ, ლაურა იაშვილის კლასში. 2006 წელს მონაწილეობა მივიღე მოცარტის 250-ე წლისთავთან დაკავშირებულ კონკურსში და ლაურეატი გავხდი. 2007 წელსაც ახალგაზრდა პიანისტთა მე-3 საერთაშორისო კონკურსის ლაურეატობა მოვიპოვე, იგივე წარმატება 2009-ში IV კონკურსზეც გავიმეორე; 2008 წელს სამუსიკო სასწავლებლების აღსაზრდელთა მოსმენა-კონკურსზე “გაზაფხული 2008”-ზე გავიმარჯვე;
ამას გარდა, 2010 წელს შოპენის სახელობის ახალგაზრდა პიანისტთა კონკურსის დიპლომანტი გავხდი და პოლონეთში გასამართ შოპენის სახელობის საერთაშორისო კონკურსზე მონაწილეობის უფლება მოვიპოვე. ეს კონკურსი 2010 წლის მაისში ჩატარდა ქალაქ შაფარნიაში, სადაც შოპენი ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა. იქ მე-3 ადგილი ავიღე. თბილისის მერიამ მომანიჭა ქართული კულტურის ნორჩი დესპანის წოდება. 2010 შოპენის სახელობის ნორჩ პიანისტთა კონკურსში კვლავ გავიმარჯვე. გასულ წელს ხელოვნების სკოლებს შორის დათვალიერებაზე გრან-პრი ავიღე, ისევე, როგორც ახლა… სულ ეს არის… დღევანდელი ვითარება მაიძულებს ასმაგად ვიშრომო, რომ მივაღწიო იმას, რაც მსურს. მე კი მსურს გავხდე ცნობილი პიანისტი, გამიცნოს ხალხმა, დავუკრა კარგ ორკესტრებთან, მსოფლიოს საუკეთესო დარბაზებში. მართალია, საქართველოში არ არის ჯერ მთლად სათანადო პირობები, მაგრამ სასიკეთო ბევრი რამ უმჯობესდება: იმართება კონკურსები, ხელოვნების აკადემიაში მომავალ თაობაზე ძალიან ზრუნავენ. ახალგაზრდას შეუძლია უფასოდ მიიღოს განათლება, გამოვიდეს კონცერტებზე და თუ იმსახურებს, შესაძლოა საზღვარგარეთაც წაიყვანონ.
ილია მარტყოფლიშვილი – გაზეთი "შირაქი"
Комментариев нет:
Отправить комментарий